Yıllar önce kıyıda bir ticaret filosu vardı, gemileri balıkçıların bir araya getirip yaptırdığı, ağları kadınların geceleri dokuduğu, hatta pusulaların bile yaşlı marangoz tarafından üç ay boyunca zımparalandığı. Ama her seferinde denizden döndüklerinde, gemi sahibi sadece birkaç torba kepekli pirinç atardı, gemideki ipek ve porselen tamamen gizlice satılıyordu ve kazandığı gümüşler küçük dağlar oluşturacak kadar çoktu.

Eski bir balıkçı, teknenin karanlık bölmesinde altın külçeleri buldu ve tartışma sırasında tekne sahibi tarafından denize itildi. O gün balıkçı köyünde balık kokusu ve çığlık sesleri karışıyordu, kimse bir daha ses çıkarmaya cesaret edemedi.
Genç balıkçıların gizlice yeni bir tekne yaptıkları zamana kadar, teknenin tahtalarına herkesin ismi ve katkısı kazındı: Zhang San on direk kırdı, Li Si yirmi ağ onardı, hepsi kırmızı boyayla belirgin hale getirildi. Yeni kural daha da sertleşti - getirilen paralar, kazınmış isme göre bölünecek, daha fazla emek veren yarım kutu gümüş alabilecek.

Gemicinin uşağı, tekneyi dövmek için yanına adamlarını almış, kendisini balta ile kuşanmış balıkçılar tarafından kuşatılmıştı. "Gemi tahtasında adlarımız yazıyor!" Öncü genç, oyma tahtayı gürültüyle yere vurdu.

Şu anki AI, o kararmış gemi sahibine benziyor; her gün ürettiğimiz veriler "gemi inşa etmek için ağaç" ve "balık tutmak için ağ" iken, büyük şirketler kârlara boğuluyor, biz ise hiçbir şey elde edemiyoruz.

@OpenledgerHQ tıpkı o yeni gemi gibi, blockchain gemi tabanı, kim veri sağladıysa, kim bilgi etiketlediyse, hepsi açıkça kazınmış. Model para kazandığında, kazanç katkıya göre dağıtılır, bir kuruş bile eksik olmaz. OPEN tokeni "bilet" gibidir, katkı ne kadar fazlaysa, alınan "gümüş" o kadar çok olur.

Artık "kara kalpli gemi sahipleri" yetiştirmek istemiyor, AI'ye katkıda bulunan herkesin, kendine ait o "gümüş kutusunu" almasını istiyor.
​
#Openledger # Kurabiye #Kaito # ETH