"Uyarı: Federal Rezerv'in 'Grup Demento' Küresel Ekonomiyi Zehirliyor"

Bu takım takım elbise giyen adamlar gerçekten de ekonomiyi bir video oyunu gibi oynuyorlar, değil mi? Birkaç tuşa bas, trilyonlar bas, gözünü bile kırpmadan. Enflasyon patlayıp havai fişek gibi oldu, hâlâ "geçici" diyorlar — evdeki elektrik, benzin fiyatları ve kira da mı geçici?! Halk neredeyse fiyatların altında boğulacak, onlar ise kapılarını kapatıp teorik tartışmalar yapıyorlar.

Gelecek yıl Mayıs'ta Powell arkasını dönecek, asıl gösteri daha yeni başlayacak. Birinin başkanlık koltuğuna oturmasıyla her şeyin yoluna gireceğini mi sanıyorsun? Çok saf olma. Asıl sorun "faiz indirilip indirilmeyeceği, ne zaman indirileceği" değil, bu sistemin çoktan çürümüş olması - karar alma mekanizmasından düzenleme mantığına kadar, termitler tarafından kemirilmiş eski bir ağaç gibi, dokunulduğunda parçalanıyor.

Hubbard o ihtiyar bu sefer bir insan gibi konuştu: Federal Rezerv (FED) şimdi en çok ihtiyaç duyduğu şey bir başka itaatkar bürokrat değil, tam anlamıyla bir 'beyin cerrahisi'.

▌Hata mı? O bir zincirleme trafik kazası yeri!
"İletişim uyumsuzluğu" demek ne? İnsanları güldürüyorsun. Buna iletişim mi denir? Biraz güvercin, biraz şahin, piyasa seninle dağ tepe gibi oynuyor, yeşil soğan kökleri bile kesildi, hâlâ orada küçük defterini tutup verileri okuyor. Son kırk yılın en yüksek enflasyonu, bir "yargı yanılması" ile hafifçe geçiştiriliyor mu? Bu, görev ihmali! Bu, sistematik işlevsizlik!
Ve o neydi, "esnek ortalama enflasyon hedefi" - ismi oldukça korkutucu ama açıkça söylemek gerekirse, "önce yeterince artmadı, şimdi telafi edelim" değil mi? Bu politika, sarhoşken araba kullanmaktan daha tehlikeli, gaz pedalına freni basarak basmak, güney duvarına çarptıktan sonra bile geri dönmemek.

▌Kendi arka bahçende gömülü üç büyük mayın
İlk olarak, "çift görev" olarak adlandırılan şey zaten bir kelime oyunu haline gelmişti. Fiyatları istikrara kavuşturmak ve istihdamı korumak, bu iki hedef çatıştığında neyi seçtiler? En korkakça yolu seçtiler: Para basmak. Çılgınca para basarak, gözlerini kapatarak, doların hatıra parası haline gelene kadar basmaya devam ettiler.

İkinci olarak, bilanço ne hale geldi, kendin saymadın mı? Sekiz trilyon! Bu bir rakam değil, bu küresel ekonominin başındaki baraj gölü. Ne zaman çökerse, boğulan herkes dolar ile geçinenler olacak.
Üçüncü daha karanlık: Regülasyon bir tiyatroya dönüştü. Bankalar iflas ederken gözlerini kapatıyorlar, hazine piyasası çökerken metin okuyorlar, Silikon Vadisi patladıktan sonra gelerek mühür vuruyorlar. Bu ne regülasyon, bu bir cenaze işidir - insan öldükten sonra makyaj yapmaya gelirler.

▌En korkunç olan kötü olmak değil, tamamen aptal olmaktır.
Bu insanlar, her biri korkunç derecede yüksek bir eğitim seviyesine sahip, ancak akılları tamamen aynı. Toplantılar, büyük bir karşılıklı onaylama ortamı. Farklı görüşler mi? Böyle bir şey yok. Onlar buna "uzlaşma" diyorlar, ben buna "düşünce klonlarının dünyayı istila etmesi" diyorum. Bölgesel rezerv başkanının yerel bir sıcaklık getirmesi gerekiyordu, ama hepsi altın kaplama koridorun içindeki klimayla aynı grup klonlara dönüştü.

▌Gelecek yıl Mayıs'ta, ya kan değişimi ya da cenaze.
Şu anda "kimin geleceği" tartışılacak bir zaman değil, önce "geldikten sonra masayı devirmeye cesaret edecek mi" diye sormak lazım. Bir sonraki başkan eğer yine yumuşak birisi olursa, dolar önceden taziye metni hazırlamaya başlayabilir. Ama gerçekten sert birisi gelirse, Washington'daki o yaşlı adamlar ilk olarak ayağa kalkıp küfür etmeye başlayacak.

Yani görüyorsun, bu aslında bir finansal sorun değil, bir güç mücadelesi - Federal Rezerv (FED), Beyaz Saray, Wall Street, küresel pazar, her bir rol kendine doğru ipi çekmek istiyor. Peki gerçek ne? İpin ekseni çoktan paslanmış durumda.

Düşün, eğer bu en zeki insanlar topluca en saçma şeyi yaparlarsa - bu gerçekten bir hata mı yoksa özenle tasarlanmış bir komplo mu?