Kripto dünyasında çalışmak aslında her zaman demir yumruk riski taşımaktadır, hiç kötü bir şey yapmamış olsam da, yine de sırtımda bir diken var.
Son iki yılda birçok ülkeye gittim, yılın ilk yarısında Tayland'da iki ay kaldım, eğer 5 yıl boyunca çoklu vize alırsam, Ekim'de Japonya'ya gidip iki ay kalmayı planlıyorum. Hedefim mümkün olduğunca fazla uzun vadeli vize ve daha fazla ülkenin yeşil kartını almak, vatandaşlığa şimdilik düşünmüyorum.
Gelecek savaş riskleri hâlâ var, hatta küresel ekonomik durgunluğun ana temasının altında, bu riskin giderek daha acil hale geldiğini düşünüyorum.
Gerçekten savaş patlak verdi, yurt dışında yaşayan Çinliler muhtemelen yerel halk tarafından dışlanacak ve hatta şiddetli saldırılara maruz kalacaklar. Bu durum, tarihsel olarak Avrupa ve Amerika'da olduğu gibi, Güneydoğu Asya'da da yaşanmıştır.
En iyi seçenek hâlâ bir duvar otu olmaktır, rüzgarlar durulduğunda sistem içindeki bazı arkadaşlarla, hukukçularla ve hatta mahalle bekçileriyle tanışmak, rahatça yaşamaktan keyif almak, sektör baskıya uğradığında ise tatile çıkıp kafa dağıtmaktır. Gerçekten savaş çıkarsa hâlâ en güvenli yer, yurda dönüp büyük şehirlerde saklanmaktır.
Neden yeşil kartın, uzun süreli vizenin, vatandaşlıktan daha iyi olduğunu söylüyoruz? O zaman yabancı pasaport alanların büyük olasılıkla dalgalanan "halkın görüşü" tarafından parçalara ayrılacağı ve "kara beşli" olarak muamele göreceği.
Son olarak, yeşil kart ve uzun süreli oturum vizesi konularını düşünmek gerekiyor. Çok sıcak yerler gitmiyorum, çok soğuk yerler gitmiyorum, çok kalabalık yerler gitmiyorum, çok ıssız yerler gitmiyorum, çok pahalı yerler yaşama kaynağımı tüketmeye neden oluyor, çok ucuz yerler yaşam kalitesi çok düşük.
Elimde olanları bir kenara bırakınca, geriye kalan makul varış noktaları yalnızca Tayland ve Japonya. Bu da benim bu yılki ana inceleme noktalarım.
Tayland elit vizesi ve Japonya yönetim/bilgi alanındaki fiyatlar oldukça kabul edilebilir, ama bu işin gerçekten değerli olup olmadığı meselesi. Gerçekten bana 1 milyon harcatıp, 5 ile 10 yıl boyunca yönetim için bekletmeleri yine de çok zor.
Bu yüzden Japonca öğrenmeye başlamalıyım, yüksek bir başarı elde edebileceğim bir yer bulmalıyım. 1 ila 3 yıl içinde makul ve kabul edilebilir bir şekilde bunu başarmak mümkün.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Kripto dünyasında çalışmak aslında her zaman demir yumruk riski taşımaktadır, hiç kötü bir şey yapmamış olsam da, yine de sırtımda bir diken var.
Son iki yılda birçok ülkeye gittim, yılın ilk yarısında Tayland'da iki ay kaldım, eğer 5 yıl boyunca çoklu vize alırsam, Ekim'de Japonya'ya gidip iki ay kalmayı planlıyorum.
Hedefim mümkün olduğunca fazla uzun vadeli vize ve daha fazla ülkenin yeşil kartını almak, vatandaşlığa şimdilik düşünmüyorum.
Gelecek savaş riskleri hâlâ var, hatta küresel ekonomik durgunluğun ana temasının altında, bu riskin giderek daha acil hale geldiğini düşünüyorum.
Gerçekten savaş patlak verdi, yurt dışında yaşayan Çinliler muhtemelen yerel halk tarafından dışlanacak ve hatta şiddetli saldırılara maruz kalacaklar. Bu durum, tarihsel olarak Avrupa ve Amerika'da olduğu gibi, Güneydoğu Asya'da da yaşanmıştır.
En iyi seçenek hâlâ bir duvar otu olmaktır, rüzgarlar durulduğunda sistem içindeki bazı arkadaşlarla, hukukçularla ve hatta mahalle bekçileriyle tanışmak, rahatça yaşamaktan keyif almak, sektör baskıya uğradığında ise tatile çıkıp kafa dağıtmaktır. Gerçekten savaş çıkarsa hâlâ en güvenli yer, yurda dönüp büyük şehirlerde saklanmaktır.
Neden yeşil kartın, uzun süreli vizenin, vatandaşlıktan daha iyi olduğunu söylüyoruz? O zaman yabancı pasaport alanların büyük olasılıkla dalgalanan "halkın görüşü" tarafından parçalara ayrılacağı ve "kara beşli" olarak muamele göreceği.
Son olarak, yeşil kart ve uzun süreli oturum vizesi konularını düşünmek gerekiyor. Çok sıcak yerler gitmiyorum, çok soğuk yerler gitmiyorum, çok kalabalık yerler gitmiyorum, çok ıssız yerler gitmiyorum, çok pahalı yerler yaşama kaynağımı tüketmeye neden oluyor, çok ucuz yerler yaşam kalitesi çok düşük.
Elimde olanları bir kenara bırakınca, geriye kalan makul varış noktaları yalnızca Tayland ve Japonya. Bu da benim bu yılki ana inceleme noktalarım.
Tayland elit vizesi ve Japonya yönetim/bilgi alanındaki fiyatlar oldukça kabul edilebilir, ama bu işin gerçekten değerli olup olmadığı meselesi. Gerçekten bana 1 milyon harcatıp, 5 ile 10 yıl boyunca yönetim için bekletmeleri yine de çok zor.
Bu yüzden Japonca öğrenmeye başlamalıyım, yüksek bir başarı elde edebileceğim bir yer bulmalıyım. 1 ila 3 yıl içinde makul ve kabul edilebilir bir şekilde bunu başarmak mümkün.